Her sabah aynı telaş… Bir yanda trafik, bir yanda nöbet, bir yanda “bugün de kim bilir nereye görevlendirecekler” düşüncesi. Güne başlamadan yorgun düşen, bitmeden tükenen insanlar… Bu satırları, o insanları görmezden gelenler için değil; onları unutmamak için yazıyorum. Polis… Yani bu ülkenin “emniyet” kelimesini omzunda taşıyan, ama kendi içinde çoğu...