Polisin Sorunları Yazı Dizisi – 3. Bölüm: “Görünmeyen Yük”

Polislerde Psikolojik Yorgunluk, Travma Ve İntiharlar

Polislik, sadece dışarıdan görünen bir meslek değil.
Herkes sirenleri, devriye arabalarını, çatışma sahnelerini görüyor…
Ama hiç kimse o üniformanın içinde taşınan görünmeyen yükü görmüyor.

Stres… Travma… Yorgunluk…
Bunlar resmi raporlarda rakamlarla geçiyor, ama insan hayatında yarattığı derin etkiler göz ardı ediliyor.
Her olay yeri, her kavga, her müdahale polislerin zihninde bir iz bırakıyor.
Kimisi bunu evine taşımıyor sanıyor; ama çocuklar, eşler ve arkadaşlar bu sessiz yükü fark ediyor.

Bir polis bana şöyle demişti:

“Mesai bitiyor, ama kafamda olaylar bitmiyor. Uyuyamıyorum, rüyamda tekrar tekrar o anları yaşıyorum.”

Bu sadece bir örnek değil, binlerce meslektaşının sesi…
Psikolojik destek yetersiz, kurum içi rehberlik çoğu zaman formaliteden öteye gitmiyor.
Ve maalesef intihar vakaları da artıyor.
Bir arkadaşınız, meslektaşınız, belki de yan komşunuz…
Hepsi “görünmeyen yük”le baş başa.

Psikolojik yorgunluk sadece kişiyi değil, görevini de etkiliyor.
Odak kaybı, aşırı stres, ani tepkiler…
Bunlar, hem kendi güvenliği hem halkın güvenliği için risk oluşturuyor.

Ama çözüm var: farkındalık, destek ve önleyici tedbirler…
Polislerin görev sırasında aldığı eğitim kadar, psikolojik dayanıklılıkları da önemsenmeli.
Bir ülke, güvenliği sağlamanın yanında, güvenliği sağlayanların ruhunu da korumalı.

Bir sonraki bölümde, bu görünmeyen yükü azaltabilecek yolları ve sendikal hak eksikliklerinin psikolojiye etkisini ele alacağız.
Çünkü “Görünmeyen Yük” sadece bireysel bir sorun değil; toplumsal bir meseledir.

📍 Devam edecek…
🗓️ Bir sonraki yazı: “Susturulan Ses”