TRT Eski Spikeri Sırrı Er’den Anlamlı Paylaşım: “Yaşamak Şakaya Gelmez”

TRT eski spikeri ve Uluslararası Basın Kartı (IFC) sahibi Sırrı Er, sosyal medya paylaşımında insan onurunun dokunulmazlığına dikkat çekerek, Fuzûlî’nin dizelerinden ve Nâzım Hikmet’in 1947’de yazmaya başlayıp 1948’de tamamladığı “Yaşamaya Dair” şiirinden bölümler aktardı. Er, özellikle şiirin “Yaşamak şakaya gelmez, büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın” dizelerini öne çıkararak yaşamın değerine ve ciddiyetle yaşanması gerektiğine vurgu yaptı.

TRT eski spikeri ve Uluslararası Basın Kartı (IFC) sahibi Sırrı Er, sosyal medya hesabı üzerinden yaptığı paylaşımda insan onuru, edebiyat ve şiir üzerine dikkat çeken ifadeler kullandı. Er, Fuzûlî’nin “Dost bi-vefâ, felek bi-rahm, devran bi-sükûn. Dert çok, hemdert yok, düşman kavi, tali’ zebûn!” dizelerini hatırlatarak insanın ömrünün son demlerinde hissettiği yorgunluğu dile getirdi.

Ünlü spiker, ardından Nâzım Hikmet’in “Yaşamaya Dair” şiirinden bölümler aktararak yaşamın ciddiyetine vurgu yaptı. “Yaşamak şakaya gelmez, büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın, bir sincap gibi mesela…” dizeleriyle başlayan şiirin, 1947’de yazılmaya başlanıp 1948 Şubat’ında tamamlandığını hatırlattı.

Sırrı Er, paylaşımında şiirin son kıtasına da yer vererek, “Şimdiden çekilecek acısı bunun, duyulacak mahzunluğu şimdiden. Böylesine sevilecek bu dünya, ‘Yaşadım’ diyebilmen için…” sözleriyle insan onurunun, emeğin ve yaşamın kutsallığına dikkat çekti.

Bu paylaşım, hem Türk edebiyatının unutulmaz şairi Nâzım Hikmet’i hem de yaşama sevincini korumanın önemini bir kez daha gündeme taşıdı.

TRT Eski Spikeri ve Uluslararası Basın Kartı (IFC) Sahibi Sırrı Er, Açıklamasında…

Sırrı Er | @konusmasanati

“İnsan onur ve haysiyeti dokunulmazdır” diyen birçok edib ömrünün son deminde yorgunluğu iliklerine kadar hissetti!

Fuzûlî’nin ifadesiyle;
Dost bi-vefâ, felek bi-rahm, devran bi-sükûn.
Dert çok, hemdert yok, düşman kavi, tali’ zebûn!

Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında
ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani bütün işin gücün yaşamak olacak.

Yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani o derecede, öylesine ki,
mesela, kolların bağlı arkadan,
sırtın duvarda,
yahut kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuvarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel, en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.

Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde
ölüme inanmadığın için,
yaşamak, yani ağır bastığından..

Üç bölümden oluşan “yaşamaya dair” şiirini 1947 yılında yazmaya başlıyor Nâzım Hikmet ve Şubat 1948 yılında bitiriyor.

Şiirin son kıtası şöyle:
“Şimdiden çekilecek acısı bunun,
duyulacak mahzunluğu şimdiden.
Böylesine sevilecek bu dünya,
“Yaşadım” diyebilmen için…”

#Yasamak