Liberal Parti Genel Başkan Yardımcısı Bimen Zartar: İklim Yasası mı, Yeni Bir Baskı Aracı mı?

Hükümetin gündeme getirdiği iklim yasası teklifi, ilk bakışta çevreyi korumayı ve yeşil dönüşümü teşvik etmeyi vaat ediyor. Ancak, derinlemesine incelendiğinde, bu yasa teklifinin aslında iktidarın denetimsiz gücünü pekiştirme amacını taşıyan bir baskı aracı olabileceği görülüyor.

Yasa, çevreyi korumaktan çok, çevre söylemiyle toplumu şekillendirmeyi ve muhalif sesleri bastırmayı hedefliyor gibi görünüyor. Bu durum, teklifin içeriğinde ne somut bir emisyon hedefinin, ne fosil yakıtlardan çıkışa dair ciddi bir yol haritasının, ne de toplumsal adaletin temel taşlarını gözeten bir maddenin bulunmamasıyla daha da netleşiyor.

İklim yasası ile getirilen karbon vergilerinin, çevreyi korumak yerine başka alanlarda keyfî şekilde kullanılacağına dair bir güvence yok. Hatırlatmak gerekirse, deprem vergisi adı altında halktan toplanan milyarlarca liranın nerelere aktarıldığı hâlâ belirsiz. Aynı zihniyetin, “iklim” bahanesiyle yeni vergiler ve yaptırımlar getirmesi, sadece çevreye değil, halkın aklına da hakarettir.

Yasa teklifinde adil geçiş gibi temel uluslararası iklim politikalarının ilkelerinin göz ardı edilmesi de dikkat çekiyor. Fosil yakıt sektörlerinden çıkılacaksa, bu süreçte orada çalışanların geçimlerini nasıl sağlayacağı, yeni meslekler edinip edinmeyecekleri gibi sorulara cevap veren bir madde bulunmuyor. Bölgesel kalkınma planları ve yerel destek mekanizmaları eksikliği, “yap-boz” yasacılığının bir başka örneğidir.

Ayrıca, karbon fiyatlandırması ve emisyon ticaret sistemi gibi son derece teknik araçların nasıl işleyeceğine dair herhangi bir açıklık bulunmuyor. Bu belirsizlik, yalnızca uygulamanın etkinliğini değil, yasanın tüm meşruiyetini de tartışmalı hale getiriyor. Hangi şirketin ne kadar karbon salıp hangi cezadan muaf tutulduğuna dair şeffaflık eksikliği, halkı ve çevreyi daha fazla zarara uğratacaktır.

Bilimsel veriler ve bağımsız bir bilim kurulu eksikliği, bu yasayı daha da tartışmalı kılıyor. Yasa, bürokratlar tarafından hazırlanan, halktan uzak bir şekilde tasarlanmış bir uygulama olarak, çevreyi korumak bir yana, halkı daha fazla denetleyen ve manipüle eden bir sisteme yol açabilir.

Sonuç olarak, bu yasa çevreyi korumak yerine, halkı daha da fakirleştiren, yoksullaştıran ve denetleyen bir araca dönüşebilir. İklim yasası adı altında sunulan bu teklif, aslında toplumu baskı altına almak ve çevreyi daha da kötüleştirmek için bir fırsat yaratmaktadır. Toplumun desteği alınmadan, şeffaflıktan uzak bir şekilde hazırlanan bu tür yasalar, yalnızca halkın huzurunu bozar.