Uğur Mumcu: Din Sömürüsünün Siyasi İktidarlar Üzerindeki Yıkıcı Etkisi

“1949’da CHP, din derslerini kabul ederek büyük bir siyasi darbe aldı ve iktidardan düştü. Benzer şekilde, Demokrat Parti 1957’de Said-i Nursi’nin cübbesini bir sembol haline getirip dini bir propaganda aracı olarak kullandı, bu da onların sonunu getirdi.

1960’larda Süleyman Demirel, Nurcular, tarikatlar ve Süleymancılar gibi dini gruplarla yakınlaşarak onların desteğini kazanmaya çalıştı. Ancak bu strateji de sonuç vermedi ve Demirel’in iktidarı sona erdi. 1980’lerde Anavatan Partisi, hac seferleri düzenleyerek dini bir kimlik kazanmaya çalıştı, fakat bu da partinin oy oranını %20’lere düşürdü.

Tarih, hangi iktidarın din sömürüsü yaparsa yıkılacağını açıkça göstermektedir. Dini siyasete alet etmek, kısa vadede kazanç sağlasa da uzun vadede siyasi partilerin sonunu getiren bir strateji olmuştur.”

— Uğur Mumcu